بدون عنوان!!

دست نوشته های یک دانشجوی نسل سومی

بدون عنوان!!

دست نوشته های یک دانشجوی نسل سومی

روباه و زاغ ورژن ۲۰۰۹

زاغکی بر روی درختی نشسته بود و چیزبرگر

می‌خورد، روباهی آمد و گفت: ای ول بابا، چه سری، چه دمی،عجب گوشی ۶۳۰۰ قشنگی، چه تریپ خفنی، عجب کفشای اسپرت قشنگی داری،از کجا خریدی؟ مشکی رنگ عشقه،

 یه آواز ۸۸ جدید برامون بخون حال کنیم !

 زاغک ساندویچ را زیر بغلش گذاشت و گفت: برو خودت رو بپیچون، برو حنات دیگه رنگی نداره،!!!ما الان دیگه دیپلممون رو گرفتیم،میریم دانشگاه!!! 

do not be given

گزارش نمایشگاه زیست

◄مسئولان دانشگاه مانع از حضور اساتید شیراز و دانشگاه آزاد و حتی تبلیغ برای نمایشگاه شدند.

◄در راه برگزاری نمایشگاه برخوردهایی از مسئولین سر زد که ذوق ما را برای فعالیت های بعدی کور کرد.

◄ با این که برای تک تک مسئولان دعوت نامه ارسال شد اما باز هم با کم لطفی و عدم حضور آنها در نمایشگاه روبرو شدیم.

◄در ابتدا مسئولان به کار بها نمی دادند و کار ما را دست کم میگرفتند

گزارش تحلیلی از نمایشگاه زیست

نمایشگاه به نظر ساده میرسید اما وقتی پای توضیحات دانشجویان  زیست می نشینیم به کیفیت و سطح بالای آن پی می بریم.

به این نمایشگاه از جنبه های مختلف می توان نگاه کرد.یکی این که به عنوان اولین نمایشگاه تخصصی دانشگاه بود و از طرفی مدتی بود که از چنین حرکت های خود جوش دانشجویی خبری نبود و اگر هم بود در حد حرف بود نه عمل.اما خوشبختانه استارت این کار زده شد و قدم اول را دانشجویان انجمن زیست شناسی محکم برداشتند تا ثابت کنند پیام نور فیروزآباد هنوز هم زنده است و در حاشیه نیست.اما در این راه مشکلات بسیاری هم بود که برگزار کنندگان بسیار گله داشتند تا جایی که یکی از آنها با گریه و بغض مشکلات را بیان می کرد.

باز هم همان مشکل همیشگی و عدم هماهنگی بین مسئولان دانشگاه که این بار گریبان برگزار کنندگان نمایشگاه را گرفت و مشکلات را چند برابر کرد و این هماهنگی ها!! تا جایی بود که بایستی به نگهبانی هم در این مورد اعلام می شد.

همان کاغذ بازی ها و معطل کردن های بی جا و الکی که رئیس محترم جمهور آقای احمدی نژاد در صدد از بین بردن آن بود و هست.

این ناهماهنگی ها تا جایی بود که یک روز قبل از برپایی نمایشگاه اعلام کردند کتابخانه را نمی توانیم در اختیارتان قرار دهیم.

اما مساله چیز دیگری است .در اصل مسئولان توانایی انجام کار را دارند اما انگار نمی خواهند کار را انجام دهند.

از دیگر مشکلات موجود و قابل بررسی در این خصوص  فقدان مکانی مناسب برای برگزاری چنین نمایشگاهی بود.

نکته جالب دیگری که در نمایشگاه به چشم می خورد و می توان از نقاط قوت آن نام برد و بازدید کنندگان را مشتاق تر می کرد ،تقسیم نمایشگاه به بخش های مختلف بود.برای مثال ایستگاه جانوری ،ایستگاه تشریح،ایستگاه گیاهی و ... از بخش های موجود در این نمایشگاه بود که طبق آمار، ایستگاه تشریح جذابیت بیشتری برای بازدید کنندگان و دانشجویان داشت.

اما در راه تبلیغات که مهمترین و تنها راه اطلاع رسانی برای برگزاری نمایشگاه بود نیز مشکلاتی وجود داشت که باز هم به علت عدم همکاری مسئولان در جهت اعلام برگزاری نمایشگاه و تبلیغ جهت اطلاع رسانی به دانشجویان  و عدم در اختیار گذاشتن بوردهای فراوان و بی مصرف و خالی دانشگاه برای تبلیغات این نمایشگاه با مشکل مواجه شدند.

برگزار کنندگان نمایشگاه همچنین طبق نظر سنجی هایی  که انجام دادند از رضایت 96درصدی دانشجویان از نمایشگاه خبر دادند و افزودند در این راه کم لطفی های دانشجویان بود اما در کنار آن مشتاقان زیادی هم بودند که ما را به ادامه راه امیدوار می کردند. در ادامه نیز سه نقطه از طرف دانشجویان انجمن زیست شناسی از مسئولان و اساتید حمایت کننده از جمله خانم نزهت و آقای صفاری که در جهت ایجاد این نمایشگاه همکاری بسیاری داشتند تشکر می کند.

طبق این گزارش و صحبت های انجام شده به نظر می رسد مهمترین و اصلی ترین مشکل موجود در اجرایی و عملی کردن چنین کارهایی عدم حمایت مناسب و کافی مسئولین می باشد.مسئولان به جای از بین بردن موانع از سر راه دانشجویان در راه  ایجاد موانع قدم بر می دارند.

آنها نه تنها به این جنبش ها و حرکتهای خود جوش دانشجویی بهاء نمی دهند بلکه خود نیز مانعی برای ایجاد آن می شوند و یکی از دلایل عقب ماندگی پیام نور از عرصه های علمی برخوردهای این چنینی با این حرکت ها و در نهایت خاموش کردن آتش علم و حرکتهای علمی می باشد.

اما ما امیدواریم این حرکت شروعی باشد برای حرکتهای بعدی دانشجویان.

اکنون ساعت 12 و نیم بامداد 5شنبه 21آذر87 است و من در گیر تهیه گزارش برای ویژه نامه هستم. بیشتر نارضایتی  هم از عدم هماهنگی بین مسئولان و پاس دادن به دیگری..... 

اصلا بی خی خی 

 

ویژه نامه زمستان ۸۷ - گزارش نمایشگاه زیست شناسی

۱۸۰ در جه از ... تا فوتبال

پس از نوشتن مطالبی بودار در مدح و ستایش  بعضی ها،برخوردهایی از نوع نرم و مهرورزانه با ما شد و به ما از چاپیده شدن آن هشدار دادند و در اظهاراتشان به ما گوش زد کردند که "شما خطوط قرمز ها را زیر پا له کردید" ما نیز از آنجا که به شدت حرف گوش کن هستیم برای بقا در این عرصه به ودمان قول دادیم که دیگر از این کارها نکنیم و بنده مجددا در همین جا مراتب چاپلوسی و تملق خود را به تمامی افراد مذکور اعلام می کنم و خواهان گذشت از بنده حقیرهستم.به هر حالا من پس از آن قضیه هم چنان قلم به دست در صحنه حضور دارم  و در حال تماشای در و دیوار هستم تا بلکه موضوعی خارج از خطوط قرمز را شکار کنم.البته به قول مدیرمسئول اگر از هر چیز نتونی بنویسی ولی از ورزش و فوتبال می تونی بنویسی.یعنی موضوع فوتبال تنها موضوع بی خط قرمز و بدون محدودیت در جهان است. یعنی اگر تمام خطوط قرمز شوند و محدودیت ها ایجاد شود باز ه از فوتبال می توان نوشت.برای همین هم جهت برای این که همیشه یک پامون توی کمیته انظباتی نباشه امروز و روزهای دیگر رو به تحلیل و تفسیر و تمجید از فوتبال ایران می پردازیم.

اخبار فوتبال:

1.استقلال با موفقیت با صدر جدول لیگ وداع کرد.(خب استقلال از همون اولش هم جاش صدر جدول نبود.همش بی خودی تلاش می کرد) 

2.رسول خطیبی پس از اخراج از بازی گفت "من به توپ فحش دادم،داور اخراجم کرد."(آخ بنده خدا رسول خطیبی با توپ هم حرف میزنه.حتما باید پیش یک دندون پزشک بره) 

3.وینگادا پس از برد به خبرنگاران گفت: پرسپولیس سرور استقلاله 

4.قلعه نوعی در جواب وینگادا،از وی شکایت کرد. 

5.علی دایی پس از شکست به عربستان گفت: ما از بس مورد حمایت قرار گرفتیم خسته شده بودیم و برای همین از عربستان باختیم. 

6.مایلی کهن گفت: علی دایی چون مزاحم کار تیم ملی است باید به جزایر دور دست آفریقا  تبعید کنند.(البته اگر علی دایی این اظهار نظر را کرده بودند باید حتما عملی می شد، اخه به قول خود دایی "تیم ملی مال بابامه"

7. پس از جمله تاریخی نیکبخت واحدی که گفته بود: «وظیفه من در پرسپولیس گلزنی نیست!»، به نظر شما وظیفه نیکبخت در پرسپولیس چیست؟

الف- وظیفه‌ای ندارد، لطف می‌کند که حضور دارد.

ب- هر روز صبح دو تا سنگک داغ بگیرد.

ج- بچه‌ها را بخنداند، ناخن‌هایشان را نگاه کند، آنها را ماچ کند!

د.اصلا به ما چه ربطی دارد.

ه.گزینه های الف و 5 درست است.

6.همه موارد غلط است.

ه.دایی حیا کن تیم ملی رو رها کن!!!

8.این یکی را دیگر کجای دلمان بگذاریم؟

شوت کیانوش رحمتی شکم محسن قهرمانی را مصدوم کرد!

مرد حسابی، با شکم مردم چکار داشتی؟ خواهش می‌کنیم شوخی شکمی را دیگر مد نکنید.

امروز از شکم شروع می‌کنید، فردا لابد با محتویات آن هم کار دارید!

اگر خدای ناکرده، زبانمان لال ،‌به جای محسن قهرمانی، توپ به شکم علی نیکبخت می خورد چی؟

ضررو زیانش را شما می دادید؟

به علت این که این قصه فوتبال سری دراز دارد و جا هم کم هست باقی قضایا برای بعد.

شماره 94-26 فروردین88-سه نقطه-فانوس

سکانس هایی از دانشگاه

سکانس اول:دانشگاه های دیگر

در بسیاری از دانشگاه ها که قدم می گذاری با تشکل ها و کانون هایی رو به رو می شوی که در اصل شاهرگ حیاتی دانشگاه محسوب می شوند،به آنها بها داده می شود و حال و هوایی دیگر به دانشگاه می دهد.تشکل هایی که با رقابتی سالم انگیزه ای ژرف در مشتاقان ایجاد می کند.افرادی که فعالانه و البته مشتاقانه در عرصه های مختلف علمی و فرهنگی تلاش می کنند. 

سکانس دوم:پیام نور!

به پیام نور پا می گذاریم،اینجا با دانشگاهی بی رو ح ، سرد و خاموش مواجه هستیم که در حسرت حرکتی از سوی دانشجویان  انگار که عصر یخبندان خود را سپری می کند و انتظار می کشد.اینجا جوانان  ایرانی جویای علم،با پتانسیل بالا و وصف ناشدنی را مشاهده می کنید.جوانانی که اکنون باید انرژی دوران پرشور و استعداد جوانی خود را در راه سازندگی و تولید و پیشرفت علم و فرهنگ کشور صرف کنند ولی در حال اتلاف است وسدی برای مهار این انرژی نیست. 

سکانس سوم:دانشگاه پیام نور فیروزآباد-

در اینجا شاهد شکل گیری انجمن ها و مجموعه های خودجوش دانشجویی بوده و هستیم، اما نه مجموعه ای پایدار و منسجم.اغلب گروه هایی هستند با عمری کوتاه،به طوری که عمر متوسط عمده آنها به یک نیم سال هم نمی رسد و پس از مدتی فقط نام آنها را در خاطرها و آرشیو ذهن ها باید یافت.شاید این،ضعف ما ایرانی ها در کارهای گروهی را می رساند.ضعفی که به ضرس قاطع از مشکلات اصلی ماست و شاید هم سدی در برابر پیشرفتمان.در اصل ما از جمع شدن کنار هم و استفاده از ایده ها و خلاقیت ها و نواوری ها در یک مسیر مشخص بهره ای نمی بریم واز ان فرار می کنیم.

سکانس پایانی: به نظر می رسد که این موضوع نیاز به اتخاذ برنامه های کاربردی و جامعی از سوی مسئولین مربوطه دارد.به این طریق که کانون ها و تشکل ها و انجمن ها با رویکرد علمی و فرهنگی و پژوهشی تقویت شوند و با محدود کردن خطوط قرمز و اختصاص بودجه در این زمینه ها میدان این عرصه ها را برای فعالیت بازتر کرده و به فعال سازی ظرفیت ها و استعدادهای جوانان بپردازند و این میسر نمی شود مگر با بها دادن به توان دانشجویان و ایجاد زمینه های مناسب جهت فعالیت که نتیجه آن ،حرکت کشور به سمت و سوی اقتدار علمی و ترویج روحیه تشکل محوری و جمع گرایی است.و البته در هرکجا که زمینه و بستر حرکت به سمت پیشرفت برای دانشجویان و جوانان پرشور و انقلابی ما ایجاد شده است و کم کاری ها و تنگ نظری ها و سرد نگری های بعضی مسئولین و دانشجویان کنار زده شده است،شاهد حرکت های درخشانی در عرصه های داخلی و جهانی بوده ایم.

و در پایان امیدواریم با سیاست های پویا و اثربخش در حوزه های علمی و فرهنگی و پژوهشی سدی برای مهار انرژی های در حال اتلاف دانشجویان ایجاد شود.و اگر مسئولین که دستی باز دارند چنین نکنند و زمینه فعالیت  ها را بسته نگه دارند و دانشجو را با نگاه سرد خود مواجه کنند ضربه ای به پیکره ایران و اسلام و حرکت های انقلابی زده اند  و همچنین اگر دانشجویان از چنین فضای علمی استفاده مطلوب نکنند و از خود حرکتی موثر نشان ندهند مدیون خواهند بود.

به امید حرکتی انقلابی در عرصه های مختلف علمی،پژوهشی و فرهنگی ....

شماره 94-26 فروردین88-سه نقطه-تیتر یک

بدون تیتر

بند مقدماتی:در اتاق خسته و در جوار نسیم گرم و خشک بخاری نشسته بودیم و خسته از خواب روزانه در حال استراحت بودیم و به ریش روزگار می خندیدیم که ناگهان دیدیم همه جا داره می لرزه.به خودم اومدم.دیدم موبایلم داره زنگ می خوره.اومدم گوشی رو پرت کنم تو دیوار که دیدم رو صفحه اش نوشته "مدیر مسئول".ما هم با کمال آرامش و رعایت ادب جواب تلفن را دادیم.مدیر مسئول هم طبق معمول به گیرش و تذکر و گوش زد کردن مطالب پرداختند و گفتند که مطلبی در مورد روز دانشجو بنویسید.ما هم چون از بچه های همیشه در صحنه ی "سه نقطه" هستیم با نیشی باز پیشنهاد مدیر مسئول را لبیک گفتیم. 

بند صفرم:از آنجا که هر کسی یک روزی از تقویم رو به نام خودش ثبت کرده واز آنجا که دانشجوجزو موجودات فرهیخته ی روی کره زمین است پس لازم دیدیم که یک روزی را به آنها اختصاص بدهیم.از این رو 16 آذر رو به عنوان روز دانشجو انتخاب کردیم.این روز رو به همه ی دانشجویان،دانشجودوستان،دانشجو داران و دانشجو پروران تبریک می گوییم و امیدواریم در این روز حسابی خودتون رو تحویل بگیرید.

اما اصل مطلب:امروز قراره چند تا از مشکلای دانشگاه و دانشجویان رو از نگاهی شبه طنز بررسی و ریشه یابی و در نهایت ریشه کن کنیم که حاصل زیر و رو کردن ذهنمان مطالب زیر شد که درسه بند مجزا آمده است. خلاصه ی سانسور شده ای از آنها را می خوانیم.

بند اول:کلاس به سبک پیام نور

1)شنبه روزی بود از روزهای هفته.آن روز را جهت فراگیری علم قصد عزیمت به دانشگاه را کردیم.بسیار مشتاق،مسافت طویلی را پیمانیدیم تا به دانشگاه رسیدیم.اما...اما کلاس به علت عدم حضور استاد گرامی برگزار نشد.اندکی از اشتیاق ما به علم سوخت.علت برگزار نشدن کلاس را از مسئولان پرسان شدیم.در جواب گفتند "ما را خبری نیست"در نتیجه ما نیز بی خیال شدیم.

2)شنبه روزی دگر بود که دوباره بار جهت کسب علم و دانش و معرفت قصد عزیمت به دانشگاه کردیم .به دانشگاه رسیدیم اما دوباره کلاس برگزار نشد.دوباره علت را از رده های بالاترجویا شدیم.جواب یافتیم: "ما را با کلاس های شما کاری نیست،از دیگری بپرسید" .از دیگر مسئول پرسیدیم که ایشان نیز ما را به دیگری پاس دادند.تصمیم گرفتیم که موضوع را خود پیگیر شویم.پس از چندی تفحص در این مقوله به این نتیجه رسیدیم که در ایران قانون بیل و کلنگ و کارگر در همه جا برقرار هست.یعنی این که روزی که دانشجو است استاد نیست،دگر روز که استاد است دانشجو نیست،روزی هم که هر دو موجودند دانشگاه تعطیل است.لیکن شگفت و انگشت بر دهان ماندیم،هم از پیام نور هم از قوانین خفنش.اصلاً بهتره که ما نیز افکارمان را بی خیال این قضایا کنیم چرا که گیرش زیادی به این مضامین هم ما را به گیر می اندازد هم اعصاب شما را دچار پارازیت می کند.

بند دوم:انجمن از نوع دانشجویی

به دنبال پیگیری های مکرر بعضی ها در ایجاد انجمن های دانشجویی(که واقعاً جاشون توی دانشگاه خالی بود)بالاخره چشم کور ما به انجمن های دانشجویی دانشگاهمون باز شد و ما انجمن هایی بس فعال و شیفته و دل باخته ی علم و فرهنگ در دانشگاه رویت کردیم.ما از همین جا مراتب تملق و اخلاص و غیره را به بروبچ این اناجیم (جمع مکسر من درآوردی انجمن) ابلاغ می کنیم.اما بنده در همین راستا و به دنبال مشاهده ی حرکاتی غیربشر دوستانه (از جمله شکار کرم ابریشم،شکار گربه ،شکار پلنگ و ببر فیروزآبادی و ... و اقدام به انقراض نسلشان توسط دوستان رشته زیست) از دوستان محترم انجمن زیست که موجب آزار و اذیت موجودات ذره بینی و فرا ذره بینی شده اند و به شکار موجودات زنده رفته و به تشریح آن پرداخته اند را محکوم می کنم و خواستار رسیدگی به وضع این موجودات و بازپس گرفتن حقوق از دست رفته شان هستم.بنده در همین جا به عنوان یک موجود زنده و دوست دار محیط زیست خشم و انزجار خود را از این حرکت غیرورزشی اعلام کرده و خواهان رسیدگی مجامع و سازمان های بشر دوستانه  بین المللی به این اوضاع نابسامان می باشم.و در آخر هم از دانشجویان زیست که دکترهای دانشگاهمون هستند تقاضا دارم به جای مخالفت با محیط زیست حامی و دوستدار آن باشند.البته نمی خام بگم که بنده سفیر سازمان جهانی محیط زیست (sjmz)هستم.ولی هستم دیگه....چه کنیم!!

اما انجمن ادبی- انجمن ادبی هم به میمنت وجود انشجویان خفن و ادب دوست دانشگاه راه اندازی شد.امیدواریم که این انجمن هم در سایه ی پت و پهن شعرای بزرگ شهر و دیرمان به فعالیت خود ادامه دهد.

در پایان هم از کلیه دانشجویان علم دوست و ادب دوست و فرهیخته خواستارم که به خود تکانی بدهند و به جای پرسه زدن و متر کردن محوطه دانشگاه و شهر فیروزآباد به چنین محافل علمی بیایند و قدمی در راه علم بردارند.البته دانشجویان رشته های فناوری اطلاعات و روانشناسی و چند رشته ی دیگر هم اقدام به راه اندازی انجمن علمی کرده اند که واقعاً سطح بالا و حرفه ای کار میکنند که این قضیه بسی به مذاق ما خوش آمده است.ان شا ا... که مسئولان هم از این تشکل های علمی دانشجویی که پایه هایی برای سطح علمی دانشگاه هستند حمایت کنند.

بند سوم:بدون تیتر

خواب بودم.در خواب مسئولی از دانشگاه را دیدم که به کار من درکمتر از سه سوت رسیدگی کرد.متعجب و حیران و انگشت بر دهان از این اتفاق نادر،به رقص و پایکوبی پرداختم،اما یکباره از خواب پریدم."داستانکی بود از رائول گنزارس که از دانشگاه  پیام نور مادرید برامون ارسال کردند."

از آنجا که کل کل بین مسئولین دانشگاه و دانشجویان یک امر بدیعی است و در دوران انتخاب واحد و پایان ترم به اوج خود می رسد و با توجه به اهمیت موضوع  برآن شدیم تا در بند سوم این ستون به نکاتی به شدت مهم در برخورد با مسئولین دانشگاه جلب کنیم که با رعایت این نکات دانشجویی موفق خواهید بود.

1.در صورت برخورد با اتفاقات عجیب و غریب از جمله: «درگیری لفظی مسئول و دانشجو» ، «صوت هایی با بسامد بیشتر از شنوایی انسان» ، «حروف رکیک و غیررکیک» ، «تجمع بیش از 500 نفر در یک اتاق»  اصلاً تعجب نکنید چون این ها جزء اتفاقات معمول در دانشگاه است.

2. در صورت عملی نشدن درخواستتان و نرسیدن به نتیجه مطلوب خونسردی خود را کاملاً حفظ کرده، یک نفس عمیق بکشید و به زندگی لبخند بزنید و به راه های دیگر فکر کنید.

3. این شعار را همواره به یاد داشته باشید و با خود تکرار کنید تا اشتباهی از شما سر نزند: "چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی"

4. «یک مسئول از کار خود برکنار نمی شود بلکه از مسئولیتی به مسئولیت دیگر منتقل می شود».این قانون پایستگی پست و مقام است.درنتیجه فکر شکایت و تهیه اعتراض از مسئول دانشگاه را از سر بیرون کنید.

5. شما حق هیچ گونه اعتراضی را ندارید،اما در صورت اعلام علنی اعتراض تا پایان سال از دریافت هرگونه تسهیلات اعم از نامه،وام ،نمره و ... تحریم خواهید بود.

6. جهت به ثمر نشستن تلاشتان باید بیشترین پشتکار خود را به نمایش بگذارید.

7. قبل از ملاقات با مسئول مربوطه در ظاهر خود تجدید نظر کنید در غیر این صورت مستقیماً به حراست دانشگاه هدایت خواهید شد.(ظواهر نامناسب عبارتند از:موهای سیخ سیخی،زلف های خفن،..#..@%&**** متاسفانه به علت سانسور رسانه ای از گفتن بیش از این معذوریم. شرح ظواهر نامناسب در بند دوم ماده 7 قانون ظواهر آمده است.)

*جهت فیلتر نشدن این ستون از افشاگری و روشن کردن هر چه بیشتر شما در این زمینه بسیار معذوریم.

شماره92-ویژه نامه زمستان 87 - فانوس

سایه روشن تراژدی اشتغال جوانان

گزارشی تحلیلی از اشتغال جوانان

 چرا دلمان برای جوانان نمی سوزد

روزنامه را ورق می زند.به صفحه نیاز مندی ها می رسد.مستقیم به سراغ قسمت نیازمندی های روزنامه می رود اما هر چه میگردد کمتر می یابد . اگر هم کاری باشد یا مربوط به رشته تحصیلی او نیست یا سابقه کار می خواهد.

تلویزیون را روشن می کند.

اخبار اعلام می کند نرخ بیکاری در کشور کاهش یافته است.

وزیر کار وعده می دهد.

مجلس قانون ها را تصویب می کند.

دولت هم اجرا می کند.

اما مشکل اصلی جوانان همچنان اشتغال است و انگار لاینحل.

..............................................

اشتغال یکی از مقوله های بحث برانگیز و مهم در جامعه ی کنونی ما می باشد.جامعه ای که اکثر جمعیت آن را جوانان تشکیل داده اند.

دسترسی به اشتغال پایدار یکی از نیازهای اساسی جوانان بوده و فراهم نمودن بستر مناسب جهت دسترسی به آن از وظایف اساسی دولت ها و خانواده هاست. فشارهای روحی و روانی که به جوانان جویای کار و خانواده های آنها وارد می شود باعث ایجاد معضلات و ناهنجاری هایی در جامعه می شود. چون اکثر کارهای موجود برای جوانان دارای دستمزد کم،ناامن و بدون پیشرفت است.

یکی از تبعات بی کاری جوانان و نداشتن  منبع درآمد مناسب افزایش میزان جنایات در جامعه می باشد و در صورتی که تمهیدات دولت برای رفع بیکاری جواب ندهد این آمار به میزان غیر قابل کنترلی خواهد رسید  و درنتیجه جامعه ای بزهکار و بی مصرف خواهیم داشت.

جوانان با کسب مهارت های لازم و تحصیل در دانشگاه ها خود را آماده ی جذب به بازار کار می کنند اما پس از کمی جست و جو متوجه می  شوند تخصصشان و مهارتشان برای بازار کار امروز مناسب نیست و تقاضایی ندارد.در نتیجه ی این کاهش تقاضا، با افزایش فارغ التحصیلان دانشگاهها آمار بیکاران روز به روز افزایش می یابد.این درحالی است که 60تا65 درصد از قبول شدگان دانشگاهها را زنان تشکیل می دهند که این وضعیت می تواند در آینده نگران کننده تر هم باشد.

اما با نگاهی به آمارهای موجود می تواند به وخامت اوضاع بیشتر پی برد.نرخ بیکاری گروه سنی جوانان همواره از نرخ  بیکاری کل کشور بالاتر بوده است.نرخ بیکاری زنان جوان همواره بیشتر از نرخ بیکاری مردان جوان بوده که در سال 83 به بالاترین حد خود رسید که زنان9/37 و مردان9/22 درصدد را تشکیل می دادند.همچنین نرخ  بیکاری زنان جوان دارای آموزش عالی در حدود40 درصد بود که تقریباَ دو برابر مردان دارای آموزش عالی می باشد.

...........................

 60تا65 درصد از قبول شدگان دانشگاهها را زنان تشکیل می دهند که این وضعیت می تواند در آینده نگران کننده تر هم باشد.

.............................

این ها همه در حالی اتفاق می افتد که هنوز دولت یک استراتژی صحیح برای رفع بیکاری ارائه نکرده است که آمار و ارقام موجود می تواند بخشی از این حقیقت تلخ را نشان دهد.اما این روزها بحث بیشتر مسئولان و دولتی ها بحث ازدواج جوانان است و دولت نهم نیز برای تسهیل این امر مبارک اقداماتی انجام داده است.طرح ازدواج نیمه مستقل از جدیدترین طرح های مطرح شده در حوزه ازدواج جوانان می باشد.از طرف دیگر رئیس سازمان ملی جوانان از وقوع یک میلیون ازدواج در سال آینده خبر می دهد و شاید این رقم را جزو افتخارات دولت نهم بدانید اما روی دیگر سکه چیزی کاملاَ متفاوت را نشان می دهد.ایجاد کوهی از مشکلات توسط دولت برای جوانان و قرار دادن جوانان در برابر آینده ای مبهم که دولت خود این مشکل را به وجود آورده و خود به این مشکل دامن می زند  که علت اصلی آن نشناختن مشکل اصلی یعنی اشتغال و اقتصاد جوانان است که جوان ها را از تشکیل خانواده باز می دارد.

جوانی که دل خوش کرده است به شعار های آقایانی که فقط وعده و وعید می دهند تا روزنامه ها چاپ کنند .

مهمترین و اصلی ترین دغدغه ی جوانان اشتغال است نه ازدواج و مسئولان به خاطر نشناختن مشکل اصلی بر روی ازدواج متمرکز شده اند.

آیا با دادن وام زدواج و آسان کردن شرایط آن می تواند جوانان را به ازدواج ترغیب داد؟

آیا دولت مردان فکر کرده اند با وضعیت تورم امروزی می توان با 4میلیون وام گره از مشکلات بی شمار جوانان رفع کرد؟و آیا فکر کرده اند که برای عده ای پرداخت اقساط همین وام های  با منت هم دشوار است که این لطف دولت می تواند مشکلات زندگی زوج های جوان را چند برابر کند.دولت تنها با بدهکار کردن جوانان به مشکلات آنان دامن می زند.مشکل جوان امروز ازدواج نیست بلکه اشتغال است چون که اشتغال از مقدمات و پیش نیاز های ازدواج است. تا اشتغال جوانان حل نشود رسیدگی به مسائل دیگر نه تنها مشکل را حل نمی کند بلکه مشکلات را عمیق تر می کند.ما در پله ی اول ایستاده ایم و به پله های بالاتر می نگریم غافل از آن که برای رسیدن به پله های بالاتر باید ابتدا پا بر پله ی اول گذاشت.

●اشتغال در دیگر کشورها

اما کشورهای دیگر در جهت رفع بیکاری در کشورشان چه راهکارها و تدابیری اندیشیده اند؟

کره جنوبی کشوری است که از48 میلیون نفرجمعیت و سرزمینی کوچک تشکیل شده است و مدت کوتاهی پس از جنگ اصلاحات خود را آغاز کرد.بنگاههای کوچک و متوسط نقش  مهمی در نظام اقتصادی و اجتماعی کره جنوبی ایفا می کند و این بنگاهها یکی از مهمترین عوامل در رشد اقتصادی،ایجاد اشتغال و صادرات محسوب می شود.دلیل این که چرا کره جنوبی کشوری منحصر به فرد و حتی پیشتاز در اقتصاد محسوب می شود این است که راه را با سرعت و جدیت تمام طی کردند و پس از دو دهه رشد شتابان آنها زبانزد کشورهای دیگر شد و اکنون محصولات آنها با کیفیت مناسب در بازارهای جهانی به رقابت مشغول است.

و یا وقتی به وضعیت اشتغال در کشوری مثل ایتالیا که جزو هفت کشور صنعتی جهان محسوب می شود و دارای جمعیتی بالغ بر5/57 میلیون نفرمیباشد و دارای نرخ بیکاری5/12 درصد است نگاه می کنیم به نکات جالب و قابل تاملی میرسیم.

در ایتالیا نرخ شروع کسب و کار افراد18 تا 24 ساله ایتالیایی8 درصد می باشد که در مقام دوم بعد از آمریکا است.در ایتالیا فعالیت های کارآفرینانه در میان نسل جوان تر بیشتر است.همچنین افزایش مشارکت زنان برای کاستن این مشکل راه حلی است که به آن اندیشیده شده است و در حال اجرا می باشد.وزارت علوم ایتالیا برنامه ای طراحی کرده تا با همکاری دانشگاهها و دانشجویان در توسعه یک ایده اساسی  و ایجاد مهارت وآماده کردن نیروهای انسانی در دانشگاه اقدام نماید که برنامه های کارآفرینی در دانشگاههای ایتالیا به صورت های آموزش،تحقیق و مشاوره است که اهداف آنها از کارآفرینی  تاسیس شرکت،ایجاد فضای مناسب ایجاد مهارت در دانشگاه ،فراهم نمودن ارتباط با افراد نوآور در صنعت،همکاری ،ساخت و نوآوری و کارآفرینی و .... می باشد.

در ادامه این گزارش و در گفت و گویی که به زمان اله آزموده رئیس اداره آموزش و پژوهش فنی و حرفه ای استان فارس داشتیم به نکاتی قابل تامل و جالب در مورد ارتباط دانشگاهها و مراکز فنی و حرفه ای اشاره کردند .وی در ادامه  بیان این مطلب  افزود:در حال حاضر از آنجا که سیل بیکاری در فارغ التحصیلان دانشگاهی رو به افزایش است از سیاست های کاری فنی و حرفه ای این است که در دل دانشگاهها رفته و اقدام به آموزش و ایجاد مهارت در دانشجویان کند که اکنون برای اولین بار در ایران برای اجرایی کردن این ایده  در حال تعامل با دانشگاه شیراز هستیم.

.....................

آزموده:در حال حاضر از آنجا که سیل بیکاری در فارغ التحصیلان دانشگاهی رو به افزایش است از سیاست های کاری فنی و حرفه ای این است که در دل دانشگاهها رفته و اقدام به آموزش و ایجاد مهارت در دانشجویان کند که اکنون برای اولین بار در ایران  برای اجرایی کردن این ایده  در حال تعامل با دانشگاه شیراز هستیم.

..............................

ایشان از دیگر فعالیت های فنی و حرفه ای گفتند و بیان کردند: ازآن جهت که فنی و حرفه ای وظیفه ایجاد مهارت را برعهده دارد کل فعالیت ها و برنامه های فنی و حرفه ای در همین بستر برنامه ریزی می شود.ایشان همچنین از وجود 38 مرکز با 200کارگاه آموزش مهارت در حال فعالیت در استان فارس خبر دادند . از دیگر اقدامات فنی و حرفه ای استان در جهت توسعه آموزش و تولید مهارت ایجاد 36 پایگاه روستایی در استان فارس می توان اشاره کرد.آزموده در پاسخ به این سوال که مهمترین  علت بیکاری جوانان چیست از تعریف نادرست ما از بیکاری گفتند و آمار کنونی از بیکاران کشور را نادرست و غیر واقعی دانستند و علت آن را بیمه نبودن بسیاری از افراد شاغل به خصوص کارگران  و در نتیجه محسوب شدن آنها به عنوان فرد بیکار در آمارگیریها بیان کردند و راه درمان این مشکل را بیمه کردن هر فرد در سیستم بیمه ای مشخص دانستند.

......................

آزموده:باید در تعریف بیکاری بازنگری شود و علت اصلی بالا بودن آمار بیکاران کشور،نادرست بودن تعریف ما از بیکاری است.

....................

آزموده در مورد گام های برداشته شده در جهت رفع بیکاری افزودند: دولت بستر کار را آماده کرده است اما جوانان تفکر پشت میز نشینی دارند.اکنون آموزش رایگان محیا و آماده است .البته آموزش ها آمادگی مطلق برای جذب به بازار کار را محیا نمی کند بلکه آموزش ها مسیر را برای حرکت های بعدی آماده می کند.

ایشان  همچنین از گره گشا بودن تعاونی ها در جذب نیروهای انسانی آموزش دیده و دارای مهارت 50درصد  اشاره کردند که در این مورد کشور چین را می تواند مثال زد که با جمعیت زیاد تولیداتشان بازار های جهان را پر کرده است و مهمترین دلیل آن ایجاد بنگاهها و کارگاههای کوچک و متوسط می باشد.

در ایران یا مهارت به نقطه مطلوب نرسیده است یا فردی که برای مثال مکانیکی آموزش دیده به سراغ کاری دیگر می رود.

مهندس آزموده در پایان بیانات خود و در پاسخ به این سوال که آیا فنی حرفه ای می تواند علاوه بر ایجاد مهارت در زمینه ی اشتغال و جذب نیروهای آموزش دیده به بازار کار اقدام کند بیان کردند:در زمینه ی اشتغال فنی و حرفه ای براساس نیاز بازار مهارت ایجاد می کند ولی جذب به بازار کار نیاز به یک مدیریت کاملاََ مستقل و تعامل تمامی سازمان ها دارد و از حیطه ی کارهای فنی و حرفه ای خارج است. 

اما  آیا مشکل بیکاری جوانان به همین سادگی قابل حل است؟  

آیا بیکاری جوانان با کم و زیاد کردن ارقام روی کاغذ برطرف می شود؟ 

و آیا با حرف زدن می توان معضل بیکاری را که گریبان گیر بسیاری از کشورها شده است حل کرد؟

برای از بین بردن غول بیکاری همت همه ی مدیران و دستگاههای اجرایی و بانکها و دیگر عوامل را نیاز دارد.

 

مهدی ارجمند

 arjmand3dot@yahoo.com 

 

 انتشار در ویژه نامه دی ماه ۱۳۸۷

 

 

موضلی به نام خوش تیپی

از آنجا که نگاه ما به تمام رخدادهای سیاسی،علمی،فرهنگی و غیره از نوع نگاه طنزاست امروز هم با نگاهی شبه طنز در مورد خوش تیپی بحث مو شکافانه و غیر کارشناسانه ای خواهیم کرد.

جوانان امروزی خوش تیپ هستند. جوانان امروزی خیلی خوش تیپ هستند.جوانان امروزی اونقدر خوش تیپ هستند که اشک آدم را از خوش تیپی در می آورند.اگر هم باورتان نمی شود به استریت های شخر سری بزنید تا بلکه هم ملتفت قضیه شوید و هم  عمق فاجعه را رویت کنید.در خیابان ها آدم های کج و کوله ای را خواهید دید که مطابق آنها را در هیچ جای تاریخ این مرز و بوم نخواهید یافت.ما نیز از آنجا که به فرهنگ از یا رفته کشورمان اهمیت می دهیم برای ترمیم این معضل (معذل؟ یا موًذل؟و یا ...)به دنبال طرحی نو در سال نو آوری و شکوفایی می باشیم.(این رو گفتم تا شعار سال قبل رو از یادمون نره).از این رو برآن شدیم تا ابتدا خوش تیپی را تعریف کنیم.

خوش تیپی عموما در دید عموم مردم به نولباس پوشیدن و آرایش کردن و از این جور قرتی بازی ها و عملیات ها که در ظاهر انجام می گیرد، گفته می شود امااا خوش تیپی نه این است که فکر می کنید.خوش تیپی نه مانتو تنگ پوشیدن و موهای عمودی داشتن است و نه مانکن شدن درخیابان ها و انگشت نمای همه شدن و به قول خودمون تابلو شدن.

و اما راه حل های این موذل؟(یا  موضل؟؟!)

1.راه حل فیلترینگ:اگر این جریان فیلترینگ را در خیابان ها راه اندازی کنند کمتر کسی از این فیلتر ها عبور خواهد کرد و خیابان ها خالی از سکنه خواهد شددر نتیجه باید به راه حل دوم اندیشید.

2.ارتقاء فرهنگ تیپ کردن:می توان با برگزاری جشنواره افراد خوش تیپ شهر این موذل را سامان بخشید.

3.ایجاد انجمن خوش تیپان  کشور با هدف: 1.برگزاری کنفرانس ها و سمینارهای ساماندهی خوش تیپان (البته به همراه آب پرتغال و موز)  2.تعریف خوش تیپی مفرط که خود شامل ایدئولوژی خوش تیپی و فلسفه خوش تیپی است.

چاپ نشد(dont be give)

ما در کف مسئولین دانشگاه وا ماندیم...

این جور که بوش میاد و ما خبر دار شدیم در یک اقدام همه جانبه و هماهنگ و بسیار متحیر کننده و صد البته مشعوف کننده مسئولین بسیار فعال دانشگاه اقدام به کلنگ زنی در زمینه های عمرانی و غیرعمرانی دانشگاه کرده اند و همه دانشجویان را در ابتدا بسیار شگفت زده و در مرحله دوم بسیار خوشحال کرده اند و اکنون که ما قلم به دست داریم از این اقدامات کنونی دانشگاه در پوست خود نمی گنجیم.امیدواریم که نگاه لطف و رحمت خداوند به حال بی حال ما بی بضاعتان پیام نوری بیشتر شود و خوان نعمتش را از ما دریغ نکند و نیازهای اصلی دانشجویان نیز برطرف شود.الهی آمیییین

و اما از جمله فعالیت های انجام شده و یا در حال انجام دردانشگاه :

1. راه اندازی اینترنت wireless دانشگاه به زودی و در چند ماه آینده.(حالا ما هم نمی دونیم این به زودی کی می تونه باشه آخه از این به زودی ها اینجا تا دلت بخواد، زیاده)

2. ساخت سرویس بهداشتی برای آقایان.(که البته این بنا با حمایت سرمایه داران اماراتی و آلمانی  در دو پروژه  دو مرحله ای و همزمان با برج خلیج فارس افتتاح خواهد شد)

3. راه اندازی سایت دانشگاه. (بنده از همین تریبون تبریک خود را به دانشجویان موجود در دانشگاه ابلاغ می کنم و دستان مسئولین محترم را می بوسم ولی ای کاش با این خرجی که کردند به جای  وبلاگ یه سایتی می زدند که جذابتر و پر محتواتر باشه،نه مثل وبلاگ نقطه چین باشه....)

4. راه اندازی تلویزیون در راه رو های دانشگاه.(که به گفته مسئولین از این به بعد دانشجویان محترم می توانند سریال ها و اخبار تلویزیون را در راهروها و کنار هم دنبال کنند،که برای افتتاح آن سریال افسانه جومونگ به همراه تحلیل آن روز مقرر پخش خواهد شد.)

5. بازسازی پارکینگ اساتید.(راستش برای این یکی دیگه ما حرفی نداریم.اگه شما حرفی دارید با هم بگید و با هم بخندید اما اسراف نکنید،آخه امسال سال اصلاح الگوی مصرفه!!!)

6.اگه مورد دیگری از پیشرفت های دانشگاه به دستمان رسید حتما خبرتون می کنیم .

 

چاپ نشد(dont be give)

مشکلاتی که مشکل نیستند

در جامعه ی کنونی ما مشکلات فراوانی وجود دارد ،ولی چرا بعضی از ما بر روی مشکلاتی که اصلا مشکل نیستند  دست می گذاریم.مسائل پیش پا افتاده ای که خودمان به وجود می آوریم و تنها باعث ایجاد موانع کاذب می شود.موانع و مشکلاتی که بیشتر از همه گریبان گیر جوانان است و باعث معطوف شدن ذهن آنها به سمت و سویی غیر از سوی اصلی می شود.

از جمله ی این مشکلات که در دانشگاه خودمان نیز وجود دارد و باعث اعتراض بسیاری از دانشجویان شده نوع پوشش لباس و ظاهر است.برای مثال پوشیدن لباس آستین کوتاه در دانشگاه ممنوع!؟!!!

افرادی که این چنین قوانینی وضع میکنند حتماْ باید دلایلی منطقی برای انجام این عمل داشته باشند.

پس تا دلیل منطقی و معقولی برای این ممنوعیتها نباشد افراد حق انتخاب نوع پوشش ظاهر خود را دارند.و اگر هم دلیلی باشد پس احتمالاْ علت ْ عقب افتادگی کشورهایی مثل ژاپن پوشش نامناسب آنهاست و دلیل عمده تر جلوافتادگی و پیشرفت کشوری مثل افغانستان ...........!!!

اگر در جوامع امروزی ،از جامعه های کوچک تا بزرگترین آنها،از خانواده و محیط مدرسه تا دانشگاه به مسائل کلیدی اهمیت ندهیم و بر روی روی فرعیات زوم کنیم اوضاع بهبود نخواهد یافت و تنها اهدافمان را از خود دور میکنیم.

و در پایان این سوال مطرح است که چرا باید اصل را رها کرده و به فرع توجه کنیم؟چرا مشکلات اصلی را نمی بینیم و کورکورانه به مسائل جزئی که تنها وقت تلف کردن و در جاده خاکی رفتن و از اصل دور شدن است اهمیت می دهیم؟!؟!

همه ی مشکل ما در گرو جواب همین چرای آخر است...

                                                          خبر گزاری FPNU     

 

شماره 76-ویژه نامه بهار87 – گزارش دانشگاه

عدالت از نوع پیام نور

رئیس دانشگاه پیام نور در گفت گو با ایسنا اعلام کرد:

"علاقه مند به فعالیت دانشجویان در حوزه سیاسی هستیم.نمی خواهیم

محیط راکدی را در دانشگاه پیام نور شاهد باشیم."

این خبرهایی بود که چندی پیش از زبان رئیس محترم دانشگاه پیام نور کشور

شنیده شد.اما انگار این خبرها فقط جنبه ی خبرسازی داشت تا اجرایی.

وقتی این خبر ها را از زبان مسئولان دانشگاه می شنویم به جای خوشحال

شدن باید ناراحت شد.چرا که در دانشگاه پیام نور با وضعیتی که اکنون

موجود است هیچ گونه فعالیتی ممکن نیست و اگر هم ممکن باشد

در سطح محدود است،و از فعالیت ها و جنبش های دانشجویی فراگیر و عظیم

هیچ خبری نیست.برای مثال اگر دانشجویی بخواهد فعالیتی علمی و یا غیره

داشته باشد در قدم اول به بن بست "بودجه دانشگاه" می رسد،بن بستی

که همیشه در مرحله اول پرو‍ژه های دانشجویان پیام نور از اولین

مسئول می شنوند: "بودجه نداریم"

وقتی که مسئولین کشوری و مسئولین دانشگاه در چنین زمینه هایی

سرمایه ای نمی گذارد و تنها دیالوگ مسئولین  دانشگاه شده "بودجه نداریم"

پس در چنین وضعیتی این خبرها که از زبان رئیس دانشگاه پیام نور گفته

می شود فقط و فقط جنبه ی سرگرمی دارد و دارای هیچ ارزش دیگری نیست.

یا شاید هم مسئولان دانشگاه پیام نور برای اعلام این که بی کار ننشسته اند

این طور خبرسازی می کنند.

تا مدتی دانشجویان را سرگرم کنند و اعلام موجودیت کنند.

دانشجویان پیام نور مشتاق چنین حرکت هایی هستند،اما ای کاش

مسئولان دانشگاه اندکی اهمیت می دادند،ای کاش می فهمیدند

اگر پیام نوری ها هم جزء دانشجویان این مملکت هستند و ای کاش

می دانستند اگر در دانشگاه پیام نور هم سرمایه گذاری کنند نتایج

مطلوبی خواهد داشت(این را من  نمی گویم ،رئیس جمهور هم گفت

ما می توانیم. ما اگر در ایران در هر جا سرمایه گذاری کنیم نتایج مطلوبی خواهیم گرفت)

دانشجویان پیام نور باید با هیچ،به همه چیز برسند و این یعنی "عدالت"... 

انتشار:17 مهر87- شماره79- سه نقطه-تیتر یک